Voor een indiaan heeft Ren een enorm blanke huid. Vaak word hij dus ook aangezien voor een blanke. Maar hij is wel vanaf dat hij zich kan herinneren opgevoed als een indiaan. Hij heeft blonde haren, en helder blauwe ogen. Hij is lang en gespierd, maar niet overdreven. Als hij lacht heeft hij lichte kuiltjes, dit is echter niet vaak te zien.
#FROM THE INSIDE#
Ren is een geval apart. Hij lijkt voor sommige mensen echt klootzak die zich voor iedereen te veel voelt. Dit omdat hij zich niet bezig houdt met andere mensen. Vrienden maken is moeilijk voor hem, dus hij doet het ook zowat niet. Wil je dat hij echt bevriend word met je, dan zul je of lang bezig zijn, of moet hij meteen onder de indruk zijn. meestal is dit het eerste. Hij kan echter wel goed met dieren omgaan en is heel handig en sterk. Dit is zijn sterkste punt. Maar hij pronkt er nooit mee. Hij overleeft er alleen maar mee. Zelfs het temmen van paarden had hij al snel onder de knie. Of nou ja, het was meer iets wat ‘in zijn bloed’ zat. Hij was er goed in. Die eigenschap kon je iemand niet aanleren vond hij. Het moest vanuit je hart komen. Hij had zich verdiept in het paard in zijn kudde en hoe deze edele dieren leven. Zodanig dat hij wist wat et doen om de baas te zijn, maar toch als één met het paard samen te werken. Zijn omgang met dieren is dus veel beter dan die van mensen. Hij heeft ook snel last van woedeaanvallen. Maar er is toch een lieve kant aan hem. Hij kan veel om je geven, als hij je echt vertrouwt. Maar dit is moeilijk, en jammer genoeg nemen niet veel mensen hier de tijd voor.
#HISTORY#
Ren zijn jeugd was, slecht, om het zo maar even te zeggen. Hij wist dat hij anders was, hij was de enigste blanke, en werd niet gerespecteerd in zijn voormalige stam. Hij was gevonden in een mandje aan de rivier. Zijn ‘moeder’ kon het niet over haar hart krijgen een klein kindje daar zo te laten liggen. Dus ze nam hem mee. Met de gevaren die er voor haar en het kind bijkwamen. Hij was namelijk blank, het was een schande. En nog een grotere dat zijn pleegmoeder hem mee had genomen. Ze werd er sindsdien dagelijks voor gestraft, en vanaf de leeftijd van 5 gebeurde dit ook bij Ren. Hij moest eerst toekijken hoe het bij zijn moeder gebeurde, en toen kreeg hij de pijn te voelen. Hij werd gestraft voor zijn bestaan, eigenlijk grotendeels voor zijn huidskleur. Toch werd hij niet gedood. Ze zagen er wel voordelen in. Hij kon irritante dingen doen, zoals water halen op een bloedhete dag, en zeldzame kruiden zoeken. En hij moest de paarden verzorgen, wat in de stam gezien werd als een irritant klusje, maar hij vond het het beste van allemaal. Daarbij was hij iemand waar iedereen zich op af mocht reageren. Het was dus niet raar als hij weer eens in mekaar geslagen werd of dergelijke. Zijn dagelijkse straf bleef hierbij nog doorgaan. En soms gingen ze er zo op in, dat het even duurde voor hij weer kon staan. Dit maakte hem hard. Maar hij was slim, hij lette op hoe de rest trainde, en begon zichzelf met deze basis te trainen. Hij breidde het zelf uit, en werd sterker en sterker. Hij werd steeds handiger. En bij de paarden had hij goed de kans om dezen te observeren. Hij was eraan gewend om zo te leven. Tot hij op een dag er niet meer tegen kon. Hij lag zeker een goed tijdje neer, van de helft van de tijd kon hij zich niks meer herinneren. Die nacht was hij weggevlucht. Zo stil als hij kon, en niemand had er iets van gemerkt. Hij had een snee in zijn duim gemaakt, waardoor er bloed naar de grond zou druppelen. En ze zouden verwachten dat hij mee was genomen door een roofdier. Sindsdien loopt hij hier rond. Alleen, maar het gaat hem niet altijd even goed af.
Ren
Posts : 50 Punten : 46
Onderwerp: Re: ♣ Ren Kilar ♣ vr jun 15, 2012 5:17 am
TEKST TEKST TEKST TEKST.
Code:
[table align="center"border="1px-color:white "bgcolor="191919"][tr][td][center][img]http://img193.imageshack.us/img193/7513/ren123.png[/img][/center]<table align="center" width="500"><tr><td align="left"> [size=9][color=#FFFFFF] TEKST TEKST TEKST TEKST.
vr jun 15, 2012 5:15 am