Dit verhaal is in de ik-vorm geschreven!
Dit is een leesverhaal, dus niet verder maken!
Ik draafde rustigwat in het bos, mijn hoeven raakte de harde grond bijna niet, het leek wel of ik zweef. Mijn ogen vielen op een paar bosjes die zschtjes heen en weer bewogen, waren dat mensen? Of gewoon en paar konijnen die daar hun hol hadden? Ik verroerde me niet. Mens of konijn, Ik vertrouwde het voor geen meter. Ik draaide me om en galopeerde weg, het gevoel van dat ik de grond niet raakte was opeens weg. Ik keek nog snel achterom maar de bosjes stonden er gewoon bij, ze bewegde niet. "Had ik het dan toch maar verbeeld?", dacht ze in zichzelf.
Moet ik verder gaan met dit verhaaltje?